Uit tufsteen gehakt reliëf voor de gevallenen Frederik Barend Jernberg, Hermanus de Kok, Rene Pijck en Johan van Reede Jr. Op het grafmonument stond een gedenkplaat, het grafnummer was 6-1-0080.
Dit is M.'s eerste oorlogsmonument. Hij noemde het een 'hoog reliëf, een gevallen strijder, nog helemaal in de klassieke zin' (bron: Boek 'Marius van Beek Beelden', Van Spijk Art Projects 1990-2006). Zie foto.in het boek 'Nijmeegse herinneringen' schrijft M. over het ontstaan: (...) We woonden toen in een alleraardigst maar zeer ongerieflijk grachtenhuisje aan het Walenpleintje, O.Z. Achterburgwal. Toch heb ik daar vrij aardig gewerkt. Ik hakte er een groot reliëf ter nagedachtenis aan een viertal jongens uit onze Amsterdamse groep, die vlak voor de bevrijding werden gearresteerd en doodgeschoten. Het bevindt zich op de begraafplaats Zorgvlied. Maar toen de steensplinters in toenemende mate in de soep en de hutspot terecht kwamen, ben ik uitgeweken naar het atelier van Leo Braat aan de Amstel (...)
Volgens Bert Reijnen, zoon van een Linie Oost strijder die deze geschiedenis uitzoekt, bestaat het monument al 40 jaar niet meer: 'De gedenksteen zelf was zoek. Helaas heb ik vernomen dat de steen geheel verdwenen is. De graven van de omgekomen leden van de Binnenlandse Strijdkrachten zijn in 1969 overgebracht naar Ereveld Loenen. De gedenksteen was toen dusdanig onherkenbaar geworden dat de steen is vernietigd. Deze informatie heb ik van Herman de Kok, zoon van een gevallene. Zijn moeder heeft toentertijd de steen onthuld.'
Johan Teeuwisse van de Oorlogsgravenstichting schreef: 'Het grafmonument van de heren F.E. Jernberg, H. de Kok, R. Pyck en J. van Reede op de begraafplaats Zorgvlied in Amsterdam (...) was tot 1962 in beheer en onderhoud van de Stichting 1940-'45. Eind jaren vijftig van de vorige eeuw bleek dat het grafmonument en met name het gedeelte waarop de namen van de oorlogsslachtoffers vermeld staan ernstig in verval was geraakt (...) In 1961 heeft de Stichting 1940-45 afgezien van haar recht op het graf en is het grafmonument in onderhoud overgedragen aan de Oorlogsgravenstichtring. In 1969 bleek dat de tekst op de naamplaat zodanig verweerd te zijn dat die niet meer te lezen was. Reparatie van de steen was niet mogelijk en vervanging bracht hoge kosten met zich mee. Na overleg en met instemming van alle nabestaanden en betrokkenen is het graf op de begraafplaats Zorgvlied opgeheven en zijn de stoffelijke resten overgebracht naar het Nederlands ereveld Loenen op 22 december 1969.'
Nieuwsbrief van de Vereniging van Kinderen van Verzetsdeelnemers: 'Gevonden en verloren gegaan' en 'Verloren grafmonument?' door Bert Reijnen.
|
